Wielu z nas wciąż jeszcze ocenia biżuterię przeliczając ją tylko na gramy, a nie doceniając wzoru, jakości wykonania, wkładu pracy jubilera itd. W ozdobach odzwierciedla się także ludzka natura i czas. Każda epoka ma swoje biżuteryjne upodobania, a te z kolei ulegają indywidualnym gustom. Ozdoby nie tylko zdobią; w precjozach skrywają się człowiecze marzenia, uczucia lub ideały. Za pomocą złotniczych dziełek zwierzamy się z sentymentów, tęsknot, nawet skrywanych przesądów. Biżuteria to kruszce i kamienie, ale w dużej mierze również dzieło artystyczne - podporządkowane kanonom zmiennej mody lub stylu. Harmonia i równowaga jest trendem, w którym nie dominuje już sama tylko forma, ale ważniejsze stają się zastosowane i przetworzone przez projektanta tworzywo. Biżuterię tego kierunku charakteryzują płynne formy, delikatne i subtelne wzory. Motywy są różnorodne, różne też formy i sposoby obróbki powierzchni wyrobów. Symbole i tożsamość to idea, która podkreśla indywidualność i wyraźnie zarysowuje tożsamość zarówno starych, jak i nowych symboli. Motywy dekoracyjne tej biżuterii nawiązują do człowieka, świata zwierząt lub do techniki; także do motywów dawnej grafiki, jak alfabet, hieroglify itd. Duchowość i naturę cechują wzory emanujące spokojem i pogodę, nawiązujące do elementów przyrody np. łodyga przechodząca w kwiat, splecione korzenie itp. Formy te symbolizować mają ciszę i wewnętrzny spokój, wyrażane w proporcjonalnych liniach, a także dużych stosunkowo rozmiarach biżuterii. |