+48 662 903 282 
Srebro jest jednym z najwcześniej używanych przez ludzkość metali, który od wieków fascynuje ludzi. Przynosiło bogactwo, ale paradoksalnie bywało też przekleństwem. Odgrywa doniosłą rolę, gdyż od tysięcy lat było i jest jednym z mierników wartości oraz zamożności. Piękny srebrny przedmiot znaleziono już w grobowcu kultury chaldejskiej (ok. 4000 lat przed Chrystusem). Srebrne ozdoby należą jednak do wyjątków w grobowcach faraonów. W Starym Testamencie z kolei znajduje się wzmianka, w której - by określić bogactwo Abrahama - mówi się, że posiadał wielkie ilości srebra. Egipcjanie, Fenicjanie i Kartagińczycy wydobywali srebronośne rudy w wielu miejscach Azji Mniejszej i w Afryce, Rzymianie - w Hiszpanii, Grecy - u siebie, w Attyce. Konkwistadorzy hiszpańscy po odkryciu Ameryki zrabowali tam z początkiem XVI w. olbrzymie ilości srebra i przywieźli je do Europy. W połowie XIX w. niezwykle bogate złoża srebra odkryto w Ameryce; w Meksyku uzyskiwano z jednej tony żył kruszcowych pirytu, argentu czy polibazytu ok. 500 gramów srebra, a nierzadko kilogram. Do obrotu handlowego dostały się wówczas tak wielkie ilości tego szlachetnego metalu, że spowodowało to zaprzestanie używania srebra jako podkładu kruszcowego dla pieniądza we wszystkich prawie państwach świata, czego następstwem była katastrofalna obniżka ceny srebra.O średniowiecznym kopalnictwie srebra na ziemiach polskich świadczą pozostałości starych kopalń, nazewnictwo miejscowości oraz wysoki poziom dobrze rozwiniętego rzemiosła artystycznego. Najstarszymi zabytkami sztuki jubilerskiej w srebrze są naczynia kościelne. Projektantem wyrobów ze srebra dla krakowskich rzemieślników był sam mistrz Wit Stwosz. W wiekach XV-XVII pracowało też w Polsce na potrzeby dworów królewskich i szlacheckich wielu znanych złotników włoskich, niemieckich francuskich. Najbardziej charakterystycznymi srebrnymi wyrobami polskiej sztuki jubilerskiej - oprócz przedmiotów kultu religijnego - były srebrne pasy i zbroje, ozdoby uprzęży dla koni oraz naczynia stołowe.
O srebrze mówi się, że jest ponadczasowe, ale też - jak żaden z metali szlachetnych - podlega modzie i zmiennym preferencjom nabywców. Jest metalem białym, o pięknym połysku, daje się łatwo polerować do lustrzanej gładkości. Ze względu na swoje walory oraz cenową dostępność - srebro cieszy się uznaniem jako biżuteria (przede wszystkim wyroby projektowane i wykonywane przez znanych mistrzów), przedmioty użytkowe, upominki, nakrycia stołowe itd. Powodzenie mają zwłaszcza wyroby jubilerskie ze srebra gładkiego, czasem pozłacanego lub barwionego, łączone z bursztynem, cyrkonami, koralem, skórą itp.
Srebru przypisywano dużą moc i siłę uzdrawiania (miano na uwadze wodę z zanurzonym srebrem tzw. "srebrną wodę"). Okazało się, iż stare, od wieków znane upodobanie do srebrnych naczyń stołowych, sztućców czy srebrnych monet ma swoje jak najbardziej praktyczne uzasadnienie, co dziś udowodniła nauka. Stwierdzono bowiem, że srebro ma właściwości bakteriobójcze i dezynfekujące. Przykładowo kwiaty w srebrnym wazonie dłużej zachowują świeżość niż w szklanym lub porcelanowym. Na srebrne wyroby jubilerskie panuje na świecie dobra koniunktura, o czym świadczy stale rosnące wydobycie i zużycie tego metalu. Srebro ma bardzo pozytywne oddziaływanie na organizm, gdyż przeciwdziała przedwczesnemu starzeniu, osłabia wzburzenie, wycisza troski.
